Σήμερα θα σας μιλήσω για ένα είδος μελιού που είναι πραγματικά ξεχωριστό: το πευκόμελο. Και πιο συγκεκριμένα, το ελληνικό βιολογικό πευκόμελο.

Είναι ένα μέλι για όλους εσάς που αγαπάτε το δάσος: τις μυρωδιές του, το οξυγόνο του, τους ήχους του, τους χρωματισμούς και τα παιχνιδίσματα του φωτός μέσα από το φύλλωμα των δέντρων. Μια μικρή κουταλίτσα πευκόμελου αρκεί για να σας ταξιδέψει σ’ ένα πευκόδασος και να σας μεταφέρει τη φρεσκάδα ενός αγνού, αμόλυντου βιότοπου.

Σε τι, όμως, διαφέρει πρακτικά το πευκόμελο από τα μέλια ανθέων, τα οποία κυρίως συναντάμε σε τυποποιημένη μορφή στο εμπόριο; Το πευκόμελο παράγεται από μέλισσες που αντί για νέκταρ λουλουδιών συλλέγουν μελιτώματα. Τα μελιτώματα παράγονται από τις σακχαρούχες εκκρίσεις εντόμων που παρασιτούν και τρέφονται από τους χυμούς του δέντρου (π.χ. πεύκα, έλατα, βελανιδιές). Αυτές τις εκκρίσεις συλλέγουν οι μέλισσες και με τη βοήθεια ειδικών ενζύμων τις μετατρέπουν σε μέλι. Τα έντομα αυτά που κατοικούν στους φλοιούς των πεύκων, παρουσιάζονται μόνο σε χώρες της Μεσογείου και συγκεκριμένα στην Ελλάδα, τη νότια Ιταλία και την Τουρκία. Από τη χώρα μας, μάλιστα παίρνουν τη λατινική τους επίσημη ονομασία, Marchalina Hellenica, ενώ στην καθομιλουμένη αποκαλούνται “εργάτες του πεύκου”.

Το πευκόμελο, λοιπόν, είναι ένα σκουρόχρωμο μέλι, με σχεδόν καστανοκόκκινο, θα έλεγες, κεχριμπαρένιο χρώμα. Είναι ένα προϊόν μακράς συλλογής, από τον Απρίλιο ως τον Νοέμβριο, αλλά όταν παράγεται το φθινόπωρο τείνει να είναι σκουρότερο. Έχει πικάντικο άρωμα, πλούσιο σώμα και δυνατή, μοναδική γεύση. Η γεύση του είναι ξυλώδης και θυμίζει λίγο καραμέλα. Η ξεχωριστή του γεύση το καθιστά εξαιρετικά δημοφιλές μεταξύ των ειδημόνων του μελιού παγκοσμίως. Η χαμηλή του περιεκτικότητα σε φυσική γλυκόζη, το βοηθά να μην ζαχαρώνει εύκολα συγκριτικά με άλλα μέλια και να παραμένει έτσι ρευστό για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Επίσης, τα άφθονα θρεπτικά στοιχεία που περιέχει το καθιστούν μια ανεκτίμητης αξίας υπερτροφή. Σε σχετικές έρευνες μεταξύ διαφορετικών τύπων μελιού έχει διαπιστωθεί ότι τα ελληνικά πευκόμελα έχουν ισχυρότερες αντιβακτηριακές ιδιότητες συγκριτικά με άλλα μέλια. Το πευκόμελο είναι πολύ πλούσιο σε φαινόλες, που του δίνουν μια ιδιαίτερα υψηλή αντιοξειδωτική ικανότητα και εΕπιπλέον, έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε μέταλλα και ιχνοστοιχεία (ασβέστιο, μαγνήσιο, ψευδάργυρο, σίδηρο, χαλκό κλπ.) Έχει δείξει δυνατή αντιβακτηριδιακή δράση απέναντι σε ένα ευρύ φάσμα παθογόνων μικροοργανισμών, ιδιότητα που του δίνει μία πολύτιμη θέση στις ουσίες που δυναμώνουν την άμυνα του οργανισμού μας. Ακόμη, μελέτες έχουν δείξει ότι διαθέτει αντικαρκινικές ιδιότητες απέναντι σε καρκινικά κύτταρα του προστάτη και του καρκίνου του μαστού, ενώ η κατανάλωσή του ασκεί και ηπατοπροστατευτική δράση. Τέλος, έχει βρεθεί πως μέλια με σκούρο χρώμα όπως το πευκόμελο, βοηθούν στην πρόληψη, αλλά και διατροφική αντιμετώπιση της αναιμίας. Ανακεφαλαιώνοντας, λοιπόν, το πευκόμελο είναι ένα προϊόν με υψηλή διατροφική αξία, ενώ η θεραπευτική του δράση απέναντι σε ένα ευρύ φάσμα παθήσεων το καθιστά μία τροφή πολύτιμη για την υγεία και την ευεξία μας.

Και πάμε τώρα στην κουζίνα! Σκεπτόμενη, λοιπόν, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να αναδείξω την ξεχωριστή γεύση του πευκόμελου μέσα από ένα γλύκισμα, μου ήρθε η ιδέα για μια τάρτα με καβουρδισμένο κουκουνάρι και βιολογικό πευκόμελο. Η ιδέα ακούγεται απλή, αλλά η γεύση της θα σας εκπλήξει. Κλείστε τα μάτια σας και ενώ δοκιμάζετε την πρώτη πηρουνιά, σας εγγυώμαι πως θα σας μεταφέρει αμέσως νοερά στο δάσος.

Υλικά:

Για 1 τάρτα των 20 εκ. και 4 τάρτες των 8 εκ.

95 γρ βούτυρο ανάλατο, μαλακό

40 γρ ζάχαρη λευκή κρυσταλλική

2 γρ αλάτι

40 γρ αυγό

150 γρ αλεύρι μαλακό

Για τη γέμιση:

100 γρ ζάχαρη

200 γρ πευκόμελο

1 κτγ αλάτι

170 γρ βούτυρο

100 μλ κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά

1 κρόκος

200 γρ κουκουνάρι

Μέθοδος:

Για τη ζύμη:

Στον κάδο του μίξερ, χτυπάμε με το φτερό το βούτυρο με τη ζάχαρη ώσπου να ασπρίσουν και να αφρατέψουν.
Προσθέτουμε το αυγό και χτυπάμε ώσπου να ενσωματωθεί.
Σε ένα μπολ, ανακατεύουμε το αλεύρι και το αλάτι και τα προσθέτουμε στο μίξερ, χτυπώντας ώσπου να σχηματιστεί μια ζύμη που να ξεκολλά από τα τοιχώματα.
Σε αλευρωμένο πάγκο, δουλεύουμε λιγάκι τη ζύμη με τα χέρια μας και πλάθουμε μια μπάλα.
Τυλίγουμε σε μεμβράνη και την τοποθετούμε στο ψυγείο για 30’ ώστε να ξεκουραστεί.
Σε αλευρωμένο πάγκο, ανοίγουμε τη ζύμη με πλάστη σε πάχος 3 εκ.
Μεταφέρουμε τη ζύμη στη φόρμα της τάρτας των 20 εκ. και κόβουμε όση εξέχει περιμετρικά.
Τη ζύμη που περίσσεψε, την ξανανοίγουμε με τον πλάστη και με ένα κουπ-πατ λίγο μεγαλύτερο από τις φόρμες των 8 εκ., κόβουμε κύκλους ζύμης.
Τοποθετούμε τη ζύμη στις φόρμες και κόβουμε όση περισσεύει στις άκρες.
Τρυπάμε παντού τη ζύμη με ένα πηρούνι.
Τοποθετούμε αντικολλητικό χαρτί στις τάρτες και τις γεμίζουμε με κεραμικά βάρη ή φασόλια.
Ψήνουμε τις τάρτες σε προθερμασμένο φούρνο, στους 170 βαθμούς, για 15’.
Αφαιρούμε τα βάρη και το χαρτί και συνεχίζουμε ώσπου η ζύμη να ψηθεί εντελώς.
Οι μικρές τάρτες θα ψηθούν πιο γρήγορα, οπότε πρέπει να τις αφαιρέσουμε και να συνεχίσουμε να ψήνουμε τη μεγαλύτερη για μερικά λεπτά επιπλέον.
Βγάζουμε τις τάρτες από τον φούρνο και τις αφήνουμε να κρυώσουν εντελώς προτού τις ξεφορμάρουμε και τις γεμίσουμε.

Για τη γέμιση:

Σε ένα κατσαρολάκι, βάζουμε τη ζάχαρη με το μέλι και το αλάτι να λιώσουν.
Μόλις πάρουν βράση, ανακατεύουμε μέσα το βούτυρο ώσπου να λιώσει.
Βγάζουμε το κατσαρολάκι από τη φωτιά και το αφήνουμε να κρυώσει.
Σε ένα μπολ, χτυπάμε τον κρόκο με την κρέμα γάλακτος με έναν αυγοδάρτη.
Χύνουμε μέσα στο μπολ το περιεχόμενο της κατσαρόλας και ανακατεύουμε καλά.
Σε ένα μικρό ταψάκι (στον φούρνο) ή ένα τηγανάκι (στο μάτι) καβουρδίζουμε το κουκουνάρι, προσεκτικά ώστε να μην καεί.
Απλώνουμε το κουκουνάρι μέσα στις τάρτες.
Περιχύνουμε με το μείγμα της γέμισης. Δεν πρέπει να γεμίσουμε τις τάρτες μέχρι πάνω-πάνω, γιατί το μείγμα στον φούρνο θα φουσκώσει και θα αφρίσει.
Ψήνουμε τις τάρτες στους 170 βαθμούς ώσπου να πήξει η γέμιση. Αν έχουμε διαφορετικά μεγέθη ταρτών, οι μικρότερες θα ψηθούν γρηγορότερα και θα πρέπει να τις βγάλουμε και να συνεχίζουμε το ψήσιμο για τις μεγαλύτερες.
Βγάζουμε τις τάρτες από τον φούρνο και αφήνουμε να κρυώσουν εντελώς προτού τις ξεφορμάρουμε και τις κόψουμε.

Υ.Γ. Χειμωνιάτικες τάρτες και πίτες

Quiche με κολοκύθα, φέτα και φρέσκο θυμάρι

Τάρτα με καραμέλα και ξηρούς καρπούς

Αμερικάνικη cranberry pie

Pecan pie από τον αμερικάνικο Νότο

Pine nut & pine honey tart

Today I want to talk to you about a very special type of honey: pine honey, and specifically, Greek organic pine honey.

It’s a honey for all of you who love the forest: its aromas, its oxygen, its sounds, the colours and the light coming through the leaves of the trees. Just a tiny teaspoon of pine honey is enough to transport you to a pine forest and transfer to you the freshness of a pure, uncontaminated nature reserve.

How does pine honey differ to floral honeys, which are the ones we mainly find in the supermarkets? Pine honey is produced by bees, who instead of flower nectar collect honeydew. Honeydew is produced by the secretions of parasitical insects that live and feed off the juices of the trees (pine, oak etc.) The bees collect these secretions and with the help of special enzymes they turn them into honey. These insects live only in the Mediterranean, and specifically in Greece, south Italy and Turkey. In fact, they take their official Latin name from our country, Marchalina Hellenica, whereas colloquially they are called ‘pine workers’.

Pine honey is a dark-coloured honey, with an almost dark red amber quality. It’s collected between April and November, but the honey that’s collected in the autumn tends to be darker. It has a spicy scent, rich body and a strong, characteristic flavour. It has woody notes and might remind you of a dark caramel. Its unique flavour makes it very popular between honey experts. Its low glucose content helps it not to crystallise easily, compared to other types of honey, and remain liquid for a longer period.

Moreover, the numerous nutritious substances it contains make it an invaluable superfood. Research into different types of honey have shown that Greek pine honeys have stronger antibacterial properties compared to other honeys. Pine honey is rich in phenols, which give it high antioxidant capability and on top of that it is also rich in minerals and trace elements (calcium, magnesium, zinc, iron, copper etc.). It has showcased strong antibacterial action against a wide range of pathogens, a property which places it highly amongst the foods that forτify our immune system. Moreover, research has shown that it possesses anti-cancerous properties against the cancerous cells of the prostate and of breast cancer. Consuming it also protects the liver. Finally, it’s been found that dark coloured honeys like pine honey help prevent and battle anaemia. To summarize, pine honey is a product of high nutritional value, and its therapeutic value against a wide range of illnesses makes it a precious food for our health and well-being.

And now, let’s go to the kitchen! Pondering about what would be the best way to showcase the special flavour of the pine honey through a dessert, I got the idea to make a tart with toasted pine nuts and organic pine honey. It sounds like a simple idea, but its taste will surprise you. Close your eyes whilst you’re tasting the first bite, and I can guarantee you that it will immediately transport you to the depths of the forest.

Ingredients:

For one 20 cm tart and four 8 cm tarts.

For the dough:

95 g butter, unsalted, softened

40 g white caster sugar

2 g salt

40 g egg, beaten

150 g flour, soft

For the filling:

100 g white caster sugar

200 g organic pine honey

1 tsp salt

170 g butter

100 ml double cream

1 egg yolk

200 g pine nut

Method:

For the dough:

In the mixer’s bowl, beat with the paddle the butter with the sugar until white and fluffy.
Add the egg and beat until incorporated.
In a bowl, mix the flour and salt and add them to the mixer’s bowl, beating continuously until you have a dough that come away from the bowl’s sides.
On a floured surface, work the dough with your hands and shape it into a ball.
Wrap it with cling film and place it in the fridge for 30’.
On a floured surface, roll out the dough with a rolling pin to a 3 mm thickness.
Transfer the dough onto the bigger tart mould and cut off the excess dough on the sides.
Rework the dough that’s left, roll it out and cut circles with a cookie cutter slightly bigger than your smaller tart moulds.
Place the dough inside the smaller tart moulds and cut off the excess.
Pierce the dough everywhere with a fork.
Cover the tarts with baking paper and fill them with ceramic weights or pulses.
Bake the tarts in a preheated oven, at 170 degrees, for 15’.
Remove the weights and the paper and keep baking until the dough has a golden brown colour.
The smaller tarts will bake faster, so remove them and continue baking the bigger tarts for a few more minutes.
Remove the tarts from the oven and let them cool down before filling them.
For the filling:

In a pot, put the sugar, honey and salt to melt.
As soon as they start to boil, mix in the butter, until it melts.
Remove the pot from the stove and let it cool down.
Whisk the yolk and cream in a bowl.
Pour the mixture of the pot inside the bowl and mix.
In a small tray (in the oven) or in a small pan (on the stove) toast the pine nut carefully for a few minutes.
Spread the toasted pine nut inside the tarts.
Pour the filling over the pine nut. Do not fill the tarts to the brink because the filling will puff up in the oven.
Bake the tarts at 170 degrees until the filling is set. If you have made different tart sizes, the smaller ones will bake faster, so you need to remove them and continue baking the bigger sizes.
Remove the tarts from the oven and let them cool down completely before de-moulding and cutting them.

P.S. More wintery tarts and pies!