Ονειρεμένη πασταφλώρα με μαρμελάδα βερίκοκο
Υπάρχει κανείς που δεν αγαπά την πασταφλώρα; Όταν μάλιστα είναι φτιαγμένη και με σπιτική μαρμελάδα, είναι σκέτη απόλαυση! Σε συνέχεια της συνταγής μας για τη μαρμελάδα βερίκοκο, σήμερα ετοίμασα μια πασταφλώρα from scratch. Καθώς έφτιαχνα τη ζύμη, λοιπόν, άρχισα να αναρωτιέμαι για την προέλευση αυτής της συνταγής που τόσο έχει αγαπηθεί από μικρούς και μεγάλους στη χώρα μας εδώ και δεκαετίες. Από πού να προέκυψε άραγε αυτό το όνομα; Η πασταφλώρα, από ό,τι φαίνεται, δεν είναι παρά μια παραφθορά των λέξεων pasta frolla, που είναι η ιταλική ορολογία για τη γλυκιά ζύμη τάρτας -οποιασδήποτε γλυκιάς τάρτας. Στη γείτονα χώρα υπάρχει φυσικά και γλυκιά τάρτα με μαρμελάδα, που λέγεται crostata con marmellata, την οποία πιθανότατα δανειστήκαμε και με συνοπτικές διαδικασίες αρχίσαμε να αποκαλούμε πασταφλώρα. Λίγο που το όνομα ήταν πιο εύηχο ίσως στα δικά μας αυτιά, λίγο που όλοι αγαπήσαμε τη Μαίρη Αρώνη ως Πασταφλώρα στη διάσημη ταινία Μια τρελή τρελή οικογένεια από τα ‘60ς, ήρθε κι έδεσε. Στην Ελλάδα τη συναντάμε κυρίως με μαρμελάδα φράουλα, ροδάκινο ή βερίκοκο, αλλά προφανώς μπορείτε να τη φτιάξετε με όποια γεύση σας αρέσει. Η ζύμη έχει λίγο κόπο, αλλά επειδή η συγκεκριμένη τάρτα δεν χρειάζεται να ψηθεί πρώτα σκέτη χωρίς τη γέμιση, είναι σχετικά γρήγορη υπόθεση.
Υλικά:
(Για δύο τάρτες των 20 εκ.)
185 γρ βούτυρο ανάλατο, σε κομματάκια
75 γρ ζάχαρη λευκή κρυσταλλική
300 γρ αλεύρι μαλακό
3 γρ αλάτι
75 γρ αυγό (περ. 2 μικρά αυγά)
300 γρ μαρμελάδα βερίκοκο (Βρείτε τη συνταγή μας εδώ. Η συνταγή δίνει περισσότερη ποσότητα από αυτή που χρειάζεστε για την τάρτα.)
Μέθοδος:
Στον κάδο του μίξερ, χτυπάμε με το φτερό το βούτυρο με τη ζάχαρη μέχρι να ασπρίσουν.
Προσθέτουμε το αλεύρι και το αλάτι και χτυπάμε.
Προσθέτουμε το αυγό και χτυπάμε ώσπου η ζύμη να αρχίσει να ξεκολλάει από τα τοιχώματα.
Μεταφέρουμε τη ζύμη σε αλευρωμένη επιφάνεια και τη ζυμώνουμε λίγο με τα χέρια μας ώσπου να αποκτήσει λεία υφή.
Τυλίγουμε τη ζύμη με μεμβράνη και την αφήνουμε στο ψυγείο για 30’ τουλάχιστον, να σφίξει και να ξεκουραστεί.
Ανοίγουμε τη ζύμη με τον πλάστη, επάνω σε αλευρωμένη επιφάνεια, σε πάχος περίπου 3 χιλ.
Τυλίγουμε τη ζύμη στον πλάστη και τη μεταφέρουμε στην ταρτιέρα, που έχουμε βουτυρώσει.
Κόβουμε όση ζύμη περισσεύει περιμετρικά και τρυπάμε παντού τη ζύμη με ένα πηρούνι.
Γεμίζουμε την τάρτα με μαρμελάδα, ισιώνοντας προσεκτικά την επιφάνεια με μια σπάτουλα.
Ανοίγουμε ξανά την υπόλοιπη ζύμη μας σε πάχος 3 χιλ. και με ένα μαχαίρι κόβουμε λωρίδες πάχους 2 περίπου εκατοστών, όσο πιο ίσια μπορούμε (Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και χάρακα). Απλώνουμε τις λωρίδες στην τάρτα σχηματίζοντας οριζοντίους και καθέτους και κόβουμε όση ζύμη περισσεύει περιμετρικά.
Ψήνουμε την τάρτα στους 170 βαθμούς ώσπου η ζύμη να αρχίσει να ροδίζει.
Βγάζουμε την τάρτα από τον φούρνο και την αφήνουμε να κρυώσει καλά προτού την ξεφορμάρουμε και την κόψουμε. Η πασταφλώρα σερβίρεται σε θερμοκρασία δωματίου. Όση περισσέψει, τη φυλάμε σε ένα δοχείο που κλείνει αεροστεγώς ή σε καμπάνα, εκτός ψυγείου, για 2-3 μέρες.
Αγαπάτε τις τάρτες; Δείτε κι αυτές εδώ! Are you a big fan of tarts? Check out these ones:
Apricot jam tart (Pasta flora)
Recipe in English
Is there really anyone out there who doesn’t like a jam tart? Especially when it’s done with home-made jam, it’s just to die for! As a follow up to our recipe for apricot jam, today I prepared what we Greeks call a ‘pasta flora’ from scratch. As I was making the dough, I started wondering where this recipe came from, a recipe that’s been loved by kids and grownups in our country for decades now. Where did this strange name come from? Pasta flora, as I found out, is just a corruption of the term ‘pasta frolla’, which is what Italians call their version of sweet pastry. In our neighbouring country, they have, of course, a recipe for jam tarts, which they call crostata con marmellata. I guess we just borrowed it and one thing led to another and we started calling it pasta flora instead. I suppose the name was easier to pronounce for us, but possibly Pasta Flora, a beloved character from a greek comedy of the 1960s called ‘A Crazy, Crazy Family’ also played its part in helping the name to stick. In Greece, we mainly make pasta flora with strawberry, peach or apricot jam, but of course you can make it with any flavour you prefer. The dough requires some effort, but the fact that this tart doesn’t need blind baking makes things much faster and easier. So, go for it!
Ingredients:
(for two 20 cm tarts)
185 g unsalted butter
75 g sugar
300 g soft flour
3 g salt
75 g egg
300 g apricot jam (Find our recipe here. The recipe makes more than the quantity required for the tart.)
Method:
In the mixer’s bowl, beat the sugar with the butter with the paddle until white and fluffy.
Add the flour and salt and beat until incorporated.
Add the egg and keep beating until the dough starts coming away from the sides of the bowl.
Transfer the dough on a floured surface and work it with your hands for a few seconds, until smooth.
Wrap the dough in cling film and place it in the fridge for 30’ until it firms up and rests.
Roll out the dough with a rolling pin, on a floured surface, to a thickness of around 3 mm.
Wrap the dough around the rolling pin and transfer it to a (buttered) tart mould.
Cut any excessive dough around the edge of the tart. With a fork, make holes everywhere.
Fill the tart with jam and smooth out the surface with a palette knife.
Roll out the dough that’s left to a thickness of 3 mm again and with a paring knife, cut stripes of dough of 2 cm in width, as straight as you can (you can use a ruler if needed). Lay them out on the tart one after the other, horizontally and vertically, until you cover the whole surface. Cut any excess dough around the edge.
Bake the dough in a preheated oven at 170 degrees, until the dough starts getting a light colour.
Take the tart out of the oven and leave it to cool down completely before de-moulding it. Pasta flora is served best at room temperature. Keep the tart in an air-tight container (out of the fridge) for 2-3 days.
