Afternoon tea στο 100ετές Betty's Tearoom του Γιόρκσαϊρ

Πριν από μερικές μέρες βρεθήκαμε για ολιγοήμερες διακοπές στο Γιόρκσαϊρ της Αγγλίας, όπου περιηγηθήκαμε στα καταπράσινα λιβάδια και τους χαρακτηριστικούς χερσότοπους της περιοχής, περάσαμε μια μέρα στην παλιά πόλη της Υόρκης και επισκεφτήκαμε μερικά ιστορικά αξιοθέατα, όπως το μαγευτικό αββαείο του Rievaulx και το εξαιρετικά ενδιαφέρον μουσείο των αδελφών Μπροντέ. Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να φύγουμε χωρίς ένα τουλάχιστον afternoon tea, και για τον λόγο αυτό επιλέξαμε το διάσημο Betty’s Tearoom στο Harrogate.

Το Harrogate, που βρίσκεται στο δυτικό Γιόρκσαϊρ, είναι μια κουκλίστικη κωμόπολη, η οποία μάλιστα είναι τόσο αγαπητή στους κατοίκους της, που εδώ και χρόνια ψηφίζεται σταθερά στο ετήσιο poll του BBC ως ένα από τα καλύτερα μέρη για να ζει κανείς στην Αγγλία. Μιας και μείναμε εκεί -έστω και για λίγες μέρες- νομίζω πως μπορώ να το επιβεβαιώσω!

Η ιστορία του Betty’s Tearoom, που φέτος συμπληρώνει τα 100 χρόνια ζωής, ξεκίνησε το 1919, όταν ο Ελβετός φούρναρης και σοκολατοποιός Frédéric Balmont, έφτασε στην Αγγλία για να αναζητήσει την τύχη του. Κατά τύχη βρέθηκε στο Γιόρκσαϊρ, όταν στο Νότο της Αγγλίας επιβιβάστηκε σε λάθος τρένο, αλλά τελικά του άρεσε και αποφάσισε να παραμείνει εκεί. Σύντομα άνοιξε το Betty’s Café στο Harrogate και σημείωσε μεγάλη επιτυχία, αν και ποτέ κανείς δεν έμαθε γιατί το ονόμασε Betty’s (ως ρομαντική ψυχή, υποψιάζομαι κάποιον ανεκπλήρωτο έρωτα). Το 1927 το café άρχισε να σερβίρει afternoon tea και το 1937 ο Balmont άνοιξε τη δεύτερη τσαγερία του στο York, η διακόσμηση της οποίας, μάλιστα, ήταν εμπνευσμένη από την τραπεζαρία του περίφημου υπερωκεάνιου Queen Mary.

To 1962, η επιχείρηση εξαγόρασε το γνωστό Yorkshire Tea - όποιος έχει ζήσει ή ταξιδέψει στο Ηνωμένο Βασίλειο σίγουρα θα του είναι πολύ οικεία η χαρακτηριστική συσκευασία με τις γκραβούρες από το Γιόρκσαϊρ- της αντίπαλης έως τότε εταιρείας Taylor’s, η οποία είχε ιδρυθεί το 1883. Έτσι, οι τσαγερίες απέκτησαν και έναν μόνιμο προμηθευτή τσαγιού.

Σήμερα, η επιχείρηση, που παραμένει υπερήφανα στα χέρια της αρχικής οικογένειας, διαθέτει έξι tearooms σε όλο το Γιόρκσαϊρ, ένα bakery και μια σχολή μαγειρικής.

Το afternoon tea στο Betty’s Tearoom ήταν μια πολύ ευχάριστη εμπειρία. Το tearoom ήταν κομψότατο, με μαρμάρινα τραπεζάκια, βελούδινες πολυθρόνες και booths με πράσινο δέρμα, καθώς και ένα όμορφο display με παλιές τσαγιέρες, μερικές από τις οποίες καθόλου δεν θα με πείραζε να προσθέσω στη συλλογή μου. Δοκιμάσαμε το καθημερινό afternoon tea, διότι το πιο special ‘Lady Betty’s’, που έχει περισσότερες επιλογές σε αλμυρά και γλυκά, σερβίρεται μόνο τα Σαββατοκύριακα και πρέπει κανείς να κάνει κράτηση αρκετό καιρό πριν.

Το afternoon tea μας ήταν ικανοποιητικό γευστικά και αρκετά value for money, ενώ αποφασίσαμε να το κάνουμε λίγο πιο fancy προσθέτοντάς του ένα ποτήρι ροζέ σαμπάνια Moutard Rosé Prestige Champagne. Από τη λίστα με το τσάι επιλέξαμε το Ceylon Blue Sapphire, ένα μαύρο τσάι με πέταλα cornflower που συμβολίζουν τα ζαφείρια της Σρι Λάνκα, και το China Rose Petal, στο οποίο φυσικά και δεν υπήρχε περίπτωση να αντισταθώ, αφού όποιος με παρακολουθεί γνωρίζει την αδυναμία που έχω σε οτιδήποτε περιέχει τριαντάφυλλο. Ήταν υπέροχα και ιδιαίτερα αρωματικά και τα δύο.

Το μενού περιλάμβανε τέσσερα κλασικά αλμυρά finger sandwiches: σκοτσέζικο σολομό, αγγούρι με άνιθο και κρεμ φρες, ζαμπόν με μουστάρδα και coronation chicken, μια βρετανική συνταγή που αγαπώ πολύ και περιέχει ψητό κοτόπουλο και μια γλυκιά σος με μάνγκο. (Μιας και το ανέφερα, νομίζω είναι καιρός να την προσθέσω κι εγώ στο μενού του Tearoom μας!)

Τα scones μας ήταν αφράτα -αν και θα τα ήθελα φρεσκοζεσταμένα- και φυσικά περιλάμβαναν τη sine qua non clotted cream και μαρμελάδα. Τα pastries του τελευταίου ορόφου του τρίπατου stand μας ήταν ένα μακαρόν με εσπεριδοειδή, ένα ταρτάκι με κρεμ πατισερί και βατόμουρα και ένα παστάκι με bitter σοκολάτα και καραμέλα. Το σέρβις ήταν πολύ φιλικό και ζεστό, με το αναμενόμενο small talk όπως συνηθίζεται στη Μεγάλη Βρετανία, κάτι που μου έχει λείψει αρκετά από τότε που άφησα πίσω τη ζωή μου εκεί!

Εν ολίγοις, νομίζω πως το Betty’s είναι μια συμπαθέστατη επιλογή για afternoon tea, δεδομένου ότι στην επαρχία οι τσαγερίες που ξεχωρίζουν είναι λίγες και το επίπεδο σαφώς αναπόφευκτα χαμηλότερο από το Λονδίνο. Προφανώς όταν το συγκρίνεις με ένα Savoy ή ένα Ritz δεν θα σε εντυπωσιάσει ανάλογα, είναι όμως ένας ωραιότατος τρόπος να περάσεις ευχάριστα ένα απόγευμα στο Γιόρκσαϊρ.