Mακιγιάζ 1950s με τη vintage makeup artist Αριέττα Θεοδώρου
Η Αριέττα Θεοδώρου, γνωστή και ως ariettita στο instagram, είναι makeup artist με ειδίκευση στο vintage και με ιδιαίτερη αδυναμία στη δεκαετία του '50. Πάντοτε ντυμένη full-on 1950s, προσεγμένη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, από το φόρεμα και το φουρό μέχρι τις μπούκλες στο πλατινέ ξανθό μαλλί αλά Μέριλιν και φυσικά το άψογο μέικαπ της, θα τη βρείτε να ποζάρει με στιλ σε όλα τα vintage μαγαζιά και χώρους της Αθήνας, να μακιγιάρει ή να διδάσκει επαγγελματικό μακιγιάζ. Η Αριέττα σπούδασε μακιγιάζ στην Ελλάδα και στη συνέχεια έζησε για αρκετά χρόνια στο Λονδίνο, όπου εργάστηκε ως μακιγιέζ, αλλά και εκπαιδεύτρια στα μεγαλύτερα καταστήματα της Mac και απόλαυσε την ως γνωστόν πλούσια vintage σκηνή της πόλης στο έπακρο. Επίσης, εκπαιδεύτηκε σε vintage χτενίσματα στο London Hair Academy και στο blog της, το κανάλι της στο YouTube και τον λογαριασμό της στο Instagram μπορείτε να δείτε πολλά από αυτά. Σήμερα ωστόσο συναντηθήκαμε για να μου κάνει μακιγιάζ σε στυλ 1950s και να μου μιλήσει για το makeup της δεκαετίας του '50, καθώς έχει άψογη γνώση του αντικειμένου της και όπως κι εγώ, μπορεί να μιλάει για το vintage lifestyle με τις ώρες!
Αριέττα, πες μας καταρχάς τι είδους μακιγιάζ θα μου κάνεις σήμερα. Είναι καθαρά 1950s ή έχει και άλλες επιρροές και ποιες είναι αυτές;
Σήμερα θα κάνουμε ένα vintage inspired make up, το οποίο θα έχει στοιχεία από τα 50s αλλά και από τα 40s, με κάποιες λίγο πιο σύγχρονες τεχνικές. Θεωρώ οτι το καθαρά 50s μακιγιάζ δεν είναι το ιδανικό για το προσωπό σου, οπότε έκανα ένα μικρό mix στοιχείων.
Ποιες ήταν οι τάσεις στο μακιγιάζ τη δεκαετία του ’50; Χείλη, μάτια, φρύδια, δέρμα.
Τη δεκαετία του '50, αρχίζουμε και βλέπουμε περισσότερο χρώμα στα μάτια. Σκιές σε παστέλ χρώματα που ταίριαζαν με το χρώμα των ματιών (αν και σήμερα έχουμε διαφορετική άποψη πάνω στη χρωματολογία), δηλαδή γαλάζια σκιά στα μπλε μάτια, πράσινη στα πράσινα κοκ. Επίσης, κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα liquid eyeliners και βλέπουμε το χαρακτηριστικό cat-eye, το οποίο πρωτοεμφανίστηκε στην αρχαία Αίγυπτο, στην πιο extreme και θεατρική εκδοχή του (π.χ. το μακιγιάζ της Κλεοπάτρας).
Τα φρύδια ήταν γεμάτα, με έντονο τόξο πολλές φορές και αρκετά τονισμένα. Προτιμούσαν τα αρκετά καλυπτικά foundation, αλλά οι υφές ήταν ματ (χρησιμοποιούσαν και πολλή πούδρα). Τα μάγουλα ροδαλά σε τόνους που να ταιριάζουν με το κραγιόν και το μανό και βέβαια οι γυναίκες δεν έκαναν ιδιαίτερο contouring τότε, παρόλο που η τεχνική του είχε ανακαλυφθεί ήδη από τη δεκαετία του '30 από τον Max Factor!
Το ροζ είχε την τιμητική του, σε όλες τις αποχρώσεις του και όχι μόνο στο μακιγιάζ. Ακόμα και στη διακόσμηση, τα ρούχα και τα αξεσουάρ. Αλλά φυσικά και τα κόκκινα χείλη, που φρόντιζαν να κάνουν ακόμα πιο ζουμερά με περίγραμμα λίγο έξω από το φυσικό!
Τι διαφορές βλέπουμε σιγά-σιγά σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία τώρα που ο πόλεμος είναι πια παρελθόν και οι γυναίκες έχουν περισσότερα χρήματα και μπορούν να τα διαθέσουν για καλλυντικά;
Την περίοδο του πολέμου, οι γυναίκες προσπαθούσαν με όποια μέσα διέθεταν να παραμένουν ευπαρουσίαστες. Όταν λοιπόν δεν υπήρχαν πια οι πρώτες ύλες για την παρασκευή κραγιόν και άλλων καλλυντικών, τότε αυτοσχεδίαζαν και χρησιμοποιούσαν ό,τι υπήρχε διαθέσιμο. Για παράδειγμα, η γιαγιά μου χρησιμοποιούσε σβησμένο σπίρτο για να σχεδιάσει τα φρύδια της ή και να τονίσει ελαφρώς τα μάτια. Άλλωστε το κάρβουνο από τα αρχαία χρόνια χρησιμοποιείτο στο μακιγιάζ... (Μην το κάνετε όμως, είναι επικίνδυνο!).
Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιούσαν παντζάρι για να χρωματίσουν τα χείλη και τα μάγουλά τους ή απλά τα τσιμπούσαν για να κοκκινήσουν φυσικά! Υπήρχε και μια “συσκευή”, η οποία σχεδίαζε μια γραμμή κατά μήκους του πίσω μέρους των ποδιών, που προσομοίαζε την ραφή που είχαν οι μεταξωτές ή ναϋλον κάλτσες, οι οποίες ήταν σε έλλειψη λόγω του πολέμου!
Όταν λοιπόν τελείωσε ο πόλεμος και άρχισε σιγά σιγά να συνέρχεται η ανθρωπότητα, οι γυναίκες είχαν μια έντονη ανάγκη να νιώσουν πιο θηλυκές, να κάνουν κάτι παραπάνω για τον εαυτό τους και άρα άρχισαν να αγοράζουν καλλυντικά. Οι εταιρείες το αντιλήφθηκαν αυτό και έτσι εμφανίστηκαν πολλά καινούρια προϊόντα μακιγιάζ καθώς και πολλά περισσότερα χρώματα. Μιλάω κυρίως για την Αμερική βέβαια, καθώς η Ελλάδα άργησε λίγο περισσότερο να επανέλθει μετά και από τον εμφύλιο.
Πες μας για το απόλυτο είδωλο του ’50, τη μοναδική Marilyn. Είχε μια ιδιαίτερη σχέση με τον μακιγιέρ της και πολύ προσωπικό στυλ στο μακιγιάζ της, όπως και σε όλα όσα την χαρακτήριζαν, έτσι δεν είναι;
Η Νόρμα Τζην, όπως ηταν το πραγματικό της όνομα, ουσιαστικά δημιούργησε μια περσόνα, τη Μέριλιν Μονρό. Και σε αυτό συνέβαλε κατά πολύ και ο προσωπικός της make up artist, o Allan Snyder ή Whitey όπως τον φώναζαν. Λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά της Μέριλιν, οι δυό τους σχεδίασαν προσεκτικά αυτό το iconic make up look, που την κάνει αναγνωρίσιμη παντού, μέχρι τις μέρες μας. Από τον τρόπο που της έβαφε τα μάτια για να τονίζει αυτά τα αισθησιακά της bedroom eyes, μέχρι τις 5 αποχρώσεις κραγιόν που χρησιμοποιούσε για να πετύχει αυτά τα χυμώδη, άψογα χείλη, όλα ήταν μελετημένα, ώστε η Μέριλιν να δείχνει ακαταμάχητη!
Ποιες άλλες σταρ ξεχωρίζεις από τη δεκαετία του ’50 για το στυλ τους; Υπάρχει κάποια άλλη που να είχε κάτι ιδιαίτερο το μακιγιάζ της;
Είναι τόσες πολλές! Lana Turner, Grace Kelly, Doris Day, Sofia Loren, Kim Novak, Betty Grable, Liz Taylor κ.α. H τελευταία, που ήταν και γνωστή για τα υπέροχα βιολετί μάτια της, έπασχε από μια σπάνια γενετική μετάλλαξη (δυστυχίαση), και είχε δύο σειρές βλεφαρίδων, πράγμα το οποίο, φυσικά, συνέβαλλε στο μαγευτικό της βλέμμα...
Και μια και λέμε για βλεφαρίδες, η Audrey Hepburn (ή μάλλον ο make up artist της), μετά την εφαρμογή της μάσκαρα χρησιμοποιούσε μια καρφίτσα για να ξεχωρίσει μία-μία τις βλεφαρίδες, ώστε να δείχνουν μακριές και πιο πλούσιες! Υπομονή που την είχε....
Τα 50s είναι προφανώς η αγαπημένη σου δεκαετία (όπως κι εμένα!). Τι σου αρέσει τόσο από τη δεκαετία αυτή και γιατί την ξεχώρισες σε σχέση με τις υπόλοιπες; Είναι το μέικαπ; Είναι το στυλ γενικότερα; Είναι η αύρα της και το lifestyle;
Πράγματι ξεχωρίζω τα 50s για διάφορους λόγους. Φυσικά θαυμάζω πολλά πράγματα και από άλλες δεκαετίες, κυρίως από τα 20s μέχρι και τα early 60s. Αλλά η δεκαετία του '50 σηματοδοτεί την επιστροφή στη θηλυκότητα και το glamour. Οι γυναίκες ήταν μονίμως προσεγμένες, είτε έκαναν δουλειές στο σπίτι είτε έβγαιναν το βράδυ με τον συζυγό τους. Οι άνθρωποι γενικότερα ήταν πολύ όμορφα ντυμένοι, ανεξάρτητα από την οικονομική τους επιφάνεια. Οι άντρες φορούσαν κοστούμι και καπέλο παντού! Ο κόσμος πήγαινε σε μια γιορτή ή σε ένα εστιατόριο το βράδυ και φορούσε “τα καλά του”. Λίγο ο Ντιόρ λοιπόν, που δημιούργησε το κορυφαίο “New Look” και επηρέασε την παγκόσμια μόδα, λίγο η εξέλιξη του μακιγιάζ, αλλά και όλο αυτό το κλίμα αισιοδοξίας που διέπει τα 50s, με κάνουν να τα αγαπώ!
Έχεις ένα πολύ κομψό στυλ και κάθε σου vintage εμφάνιση είναι ξεχωριστή. Πες μας πώς σου αρέσει να βάφεσαι και να φτιάχνεις τα μαλλιά σου και από πού προμηθεύεσαι τα vintage φορέματα, παπούτσια και αξεσουάρ σου.
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! Το μακιγιάζ μου είναι αρκετά συγκεκριμένο: το πρωί απαλά μάτια και κόκκινο κραγιόν και το βράδυ πιο τονισμένα μάτια, με eyeliner και σκούρα γωνία και φυσικά πάλι κόκκινο κραγιόν. Ενίοτε χρησιμοποιώ και πιο φούξια ή ροζ ή πορτοκαλί/ροδακινί, αλλά το κόκκινο είναι must!
Τα μαλλιά μου τώρα που έχουν μακρύνει τα φτιάχνω σε στυλ pageboy ή μπορεί να τα μαζέψω σε ένα 50s style updo ή και να βάλω μπαντάνα τύπου Pinup. Όσο μακραίνουν θα πειραματίζομαι και με άλλα χτενίσματα...
Τα ρούχα, αξεσουάρ και παπούτσια μου τα προμηθεύομαι ως επί το πλείστον από το εξωτερικό. Φοράω πολύ vintage reproduction και λιγότερο αυθεντικά vintage κομμάτια. Για πρακτικούς λόγους κυρίως. Έχω όμως και αυθεντικά vintage τα οποία φυλάω για πολύ special occasions!
Τα online shops από τα οποία ψωνίζω είναι τα: Top Vintage, Vivien of Holloway, Collectif, Lady V London, Dolly and Dotty και κάποια άλλα. Εδώ στην Αθήνα υπάρχει η La Cocotte Athens, η οποία φτιάχνει sur mesure Vintage reproduction ρούχα και την εμπιστεύομαι με κλειστά μάτια, γιατί έχει εξαιρετική γνώση του αντικειμένου. Και υπάρχουν και η londonboutique.gr που έχει κάποιες από τις μάρκες του εξωτερικού και το kilo shop για second hand και κάποια vintage κομμάτια. Πάντως αν κάποιος γνωρίζει καλά την μόδα της κάθε εποχής, μπορεί να πετύχει κομμάτια σε ρετρό στυλ ακόμη και σε πιο mainstream μαγαζιά όπως Zara και H&M.
Είναι δύσκολη η ζωή για ένα vintage κορίτσι στην Αθήνα; Σε ποια μέρη της πόλης μας πηγαίνεις για να ζήσεις τη vintage εμπειρία όσο το δυνατόν πιο αυθεντικά;
Δύσκολη δεν θα έλεγα οτι είναι, απλά ίσως είναι λίγο μοναχική - στυλιστικά τουλάχιστον! Θα ήθελα να υπάρχουν περισσότερα vintage themed events και μαγαζιά second hand με κρυμμένους θησαυρούς, όπως στο Λονδίνο. Επίσης θα ήταν ωραία να μεγάλωνε η vintage κοινότητα και να γινόμασταν περισσότεροι.
Ευτυχώς η Αθήνα έχει αρκετά ρετρό στυλ μπαράκια, κάποια και με αυθεντική vintage διακόσμηση, στα οποία φυσικά πηγαίνω και χαίρομαι να βγάζω φωτογραφίες και να νιώθω “σαν στο σπίτι μου”!
Επίσης, λατρεύω να κάνω βόλτες στα στενά της Πλάκας, αλλά και στην αγορά του Πειραιά προς το λιμάνι που έχει κάποια παλιά μαγαζάκια. Πόσο πιο όμορφη θα ήταν η πόλη μας αν είχαμε κρατήσει όλα αυτά τα πανέμορφα νεοκλασικά ή έστω και τα μοντέρνα κτίρια του '60. Με ενοχλεί πολύ όλη αυτή η αναρχία στη δόμηση και η έλλειψη αισθητικής!
Την Αριέττα μπορείτε να βρείτε μέσω του λογαριασμού της στο Instagram, στο κανάλι της στο YouTube ή να επικοινωνήσετε μαζί της μέσω του blog της, Stripes and scarlets.
Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Τζέμης.
H φωτογράφιση πραγματοποιήθηκε στα Athens Vintage Apartments.
Το φόρεμά μου είναι sur mesure από τη Βιβέτα Στρατηγού, aka La Cocotte. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξή της.
