Χειροποίητα marshmallows με γεύση elderflower
Από την πρώτη φορά που δοκίμασα χειροποίητα marshmallows αντί για τα πλαστικά, βιομηχανοποιημένα με τα εργοστασιακά αρώματα και την υφή σφουγγαριού που πουλάνε στα multiplex, ήξερα πως δεν υπάρχει γυρισμός: έπρεπε να μάθω πώς φτιάχνονται. Η διαφορά είναι τεράστια: ένα φρέσκο marshmallow μπορεί να πείσει ακόμα και τους ορκισμένους εχθρούς τους, γιατί όταν είναι ολόφρεσκα, είναι σαν να έχεις βάλει στο στόμα σου ένα κομματάκι από σύννεφο!
Ψάχνοντας λίγο για την προέλευσή τους, έμαθα το εξής καταπληκτικό: τα marshmallows υπάρχουν εδώ και χιλιάδες χρόνια! Φυσικά, στην αρχαιότητα δεν φτιάχνονταν με ζελατίνη και μαρέγκα, αλλά από το εκχύλισμα του φυτού althea officinalis. Οι Αιγύπτιοι έφτιαχναν ένα μείγμα με το εκχύλισμα, καρύδια και μέλι, το οποίο χρησιμοποιούνταν για ιατρικούς σκοπούς, ως φάρμακο για τον βραχνιασμένο λαιμό. Στις αρχές του 19ου αιώνα, στη Γαλλία, ζαχαροπλάστες χρησιμοποίησαν το εκχύλισμα του φυτού ανακατεμένο με ασπράδι αυγού και ζάχαρη και χτυπώντας το με το χέρι έφτιαξαν το marshmallow που γνωρίζουμε σήμερα. (Κάτι τέτοια με κάνουν να σκέφτομαι τι τράβαγαν οι ζαχαροπλάστες πριν την εφεύρεση του μίξερ. Λογικά θα είχαν μπράτσα σαν του Dwayne Johnson.) Σταδιακά το εκχύλισμα του φυτού αντικαταστάθηκε από τη ζελατίνη (άλλη εφευρεσάρα κι αυτή), που έδωσε στα marshmallows και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.
Ο επόμενος σταθμός στην εξέλιξη των marshmallows ήρθε το 1948, όταν ο Αμερικανός Alex Doumak εφηύρε το μηχάνημα που κατέστησε δυνατή την εργοστασιακή παραγωγή τους σε τυποποιημένο σχήμα. Έτσι, τα marshmallows βιομηχανοποιήθηκαν και τη δεκαετία του '50 έγιναν τρομερά δημοφιλή στην Αμερική.
Αυτός είναι και ο λόγος που τα βλέπουμε σε κάθε αμερικάνικη ταινία που έχει σκηνές με κάμπινγκ και φωτιά. Από τα slasher των 80s (βλέπε Παρασκευή και 13) μέχρι τις οικογενειακές κωμωδίες των 90s, όπου υπάρχει κατασκήνωση, δεν λείπουν τα marshmallows που σιγοψήνονται πάνω από τη φωτιά περασμένα σε ξυλάκι. Για να είμαι ειλικρινής, δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ, αλλά φαίνεται τουλάχιστον διασκεδαστικό. Τα ίδια τα marshmallows, βέβαια, δεν έχουν την ίδια γνώμη:
Yλικά:
450 γρ ζάχαρη
20 γρ ζελατίνη
2 ασπράδια
200 γρ νερό
100 γρ ζάχαρη άχνη και κορνφλάουρ, ανακατεμένα
Μέθοδος:
Παίρνουμε ένα ρηχό ταψί και με ένα πινέλο, το αλείφουμε με λάδι (στη βάση και τα τοιχώματα). Πασπαλίζουμε με την άχνη και το κορνφλάουρ, ώστε να καλυφθεί καλά και έπειτα το αναποδογυρίζουμε και το τινάζουμε.
Μουσκεύουμε τη ζελατίνη σε κρύο νερό σε ένα πιατάκι.
Στον κάδο του μίξερ, χτυπάμε τα ασπράδια ώσπου να αφρατέψουν και να πολλαπλασιαστούν σε όγκο.
Βάζουμε τη ζάχαρη σε ένα κατσαρολάκι μαζί με το νερό και βράζουμε, ώσπου το σιρόπι να φτάσει τους 125 βαθμούς (ελέγχοντας τακτικά τη θερμοκρασία με το θερμόμετρό μας).
Αφαιρούμε από τη φωτιά, στύβουμε τη ζελατίνη και την ανακατεύουμε μέσα στο κατσαρολάκι, φροντίζοντας να λιώσει καλά.
Χύνουμε αργά και προσεκτικά το σιρόπι στον κάδο του μίξερ σε χαμηλή ταχύτητα και έπειτα αυξάνουμε την ταχύτητα στο μάξιμουμ. Χτυπάμε αλύπητα, ώσπου το μείγμα να δέσει σε μια σφιχτή μαρέγκα και ο κάδος του μίξερ να μην καίει. Στο στάδιο αυτό, μπορούμε να προσθέσουμε και το χρώμα ή/και τα αρώματά μας.
Εγώ χρησιμοποίησα δύο-τρεις σταγόνες μπλε χρώμα ζαχαροπλαστικής και περίπου 20 γραμμάρια σιρόπι elderflower. Το elderflower (κουφοξυλιά ελληνιστί) είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στην Αγγλία και τα άνθη του χρησιμοποιούνται ευρέως στη ζαχαροπλαστική, ιδιαίτερα για να αρωματίζουν κρέμες και παγωτά. Το σιρόπι elderflower μπορείτε να το βρείτε σε κάβες και σε ορισμένα σουπερμάρκετ. Tip: γίνεται και ωραιότατο, δροσιστικό ρόφημα, εάν το ανακατέψετε με σόδα σε αναλογία 1:10 και του προσθέσετε πάγο και λίγο δυόσμο!
Μόλις το μείγμα είναι έτοιμο, γρήγορα το απλώνουμε στο ταψί και ισιώνουμε την επιφάνειά του με μια σπάτουλα, που την έχουμε βρέξει με καυτό νερό. Προσοχή: το μείγμα κολλάει διαολεμένα!
Βάζουμε το ταψί στο ψυγείο και το αφήνουμε για μερικές ώρες ώσπου να πήξει. Όταν είναι έτοιμο, το ξεκολλάμε από το ταψί και πασπαλίζουμε την επιφάνειά του με το μείγμα άχνης/κορνφλάουρ. Το βάζουμε πάνω σε μια επιφάνεια κοπής και το κόβουμε κομματάκια στο μέγεθος που επιθυμούμε!
Όσο για το πώς θα απολαύσετε τα marshmallows στο μάξιμουμ; Εμένα το καλύτερό μου είναι σε συνδυασμό με ελληνικό καφέ - αντί λουκουμιού! Βέβαια, περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα, διότι τα χελωνονιντζάκια τα χρησιμοποιούν ως topping στην πίτσα...