Η Βαλένθια είναι η τρίτη σε μέγεθος πόλη της Ισπανίας. Όλοι πηγαίνουν στη Μαδρίτη και τη Βαρκελώνη -και πολύ καλά κάνουν- όμως, και η Βαλένθια οπωσδήποτε αξίζει ένα ταξιδάκι από μόνη της.

Πρώτα απ’ όλα, το ιστορικό κέντρο της είναι πανέμορφο και γυρίζεται εύκολα με τα πόδια. Οι λάτρεις της αρχιτεκτονικής θα ενθουσιαστούν με την ποικιλία σε ρυθμούς, αφού η πόλη είναι γεμάτη από πανέμορφα κτήρια σε ύφος ρωμανικο, γοτθικό, μπαρόκ και αρ νουβώ.

Αναζητήστε πρώτα-πρώτα το παλιό δημαρχείο. Fun fact: σηκώστε ψηλά το κεφάλι σας και βρείτε τα αγάλματα νυχτερίδες, που είναι το σύμβολο της πόλης. Η Βαλένθια αρχικά είχε χτιστεί κοντά σε έναν τεράστιο βάλτο, που έβριθε από κουνούπια. Και guess what, τα κουνούπια είναι η βασική τροφή της νυχτερίδας, οπότε η νυχτερίδα είναι για τους ντόπιους κάτι σαν τον Μπάτμαν για το Γκόθαμ Σίτι, τους προστατεύει από τους κακούς - τα μοχθηρά αυτά έντομα που θέλουν να τους πιουν το αίμα. Άσε που το δημαρχείο είναι χτισμένο σε γοτθικό ύφος -δηλαδή οι παραλληλισμοί είναι ΠΟΛΛΟΙ.

Καθώς θα βολτάρετε στο κέντρο, μπείτε οπωσδήποτε στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό, που είναι χτισμένος σε ύφος art nouveau, και θαυμάστε τον πλούσιο διάκοσμο από επισμαλτωμένα κεραμικά στοιχεία. Ο καθεδρικός ναός της Βαλένθια είναι επίσης πολύ ιδιαίτερος. Μου αρέσει πάντα να μπαίνω σε ναούς, όταν ταξιδεύω - και αυτός εδώ είναι ένα πραγματικό μουσείο. Ο ξεναγός μας μάς είπε ακόμη πως η παλιά αγορά μεταξιού αξίζει οπωσδήποτε μια επίσκεψη, αλλά δυστυχώς την πατήσαμε, γιατί όταν πήγαμε τη βρήκαμε κλειστή για μια ιδιωτική εκδήλωση.

Επισκεφτείτε την κεντρική αγορά και ρουφήξτε αρώματα και χρώματα από τα χιλιάδες φρέσκα προϊόντα. Όπως καταλαβαίνετε, εδώ δίνεται έμφαση στα αλλαντικά και τα θαλασσινά. Και επειδή τα καλύτερα δώρα είναι αυτά που τρώγονται, εδώ μπορείτε να κάνετε τα ψώνια για τους αγαπημένους σας: jamon, chorizo και τυρί manchego είναι τα πιο δημοφιλή, αλλά θα βρείτε δεκάδες άλλα παραδοσιακά προϊόντα. Εγώ έφυγα από εκεί και με μια αγκαλιά από mantecados και polvorones, παραδοσιακά γλυκίσματα των Χριστουγέννων σε διάφορες γεύσεις.

Καθώς βολτάρετε, όταν κουραστείτε, κάντε μια στάση και για μια horchata, ένα παραδοσιακό ρόφημα με φυτικό γάλα, που φτιάχνεται με tiger nuts. Τι είναι πάλι τούτο, θα μου πείτε, κύπερη λέγεται στα ελληνικά, θα σας απαντήσω, και όχι δεν είναι ξηροί καρποί. αλλά ρίζες και μάλιστα θεωρούνται υπερτροφή. Συνήθως η horchata συνοδεύεται με ένα farton, που προορίζεται για βούτηγμα. Θα τα βρείτε και τα δύο σε υπαίθρια κιόσκια.

Κάντε έναν μεγάλο περίπατο κατά μήκος του πάρκου του ποταμού Τούρια. Έπειτα από τις καταστροφικές πλημμύρες που υπέστη η πόλη το 1957, ο ποταμός Τούρια που τη διέρρεε ως τότε, εκτράπη. Έτσι, έγινε μια τεράστια ανάπλαση της περιοχής και φτιάχτηκε ένα τεράστιο πάρκο μήκους εννέα χιλιομέτρων. Εδώ θα δείτε τους ντόπιους να κάνουν ποδήλατο, γυμναστική, πικνίκ και βόλτες. Εάν το περπατήσετε όλο κατά μήκος, στο τέρμα του θα συναντήσετε την περίφημη Πόλη των Τεχνών και των Επιστημών. Είναι ένα φουτουριστικό συγκρότημα κτηρίων που έχει σχεδιάσει ο Σαντιάγκο Καλατράβα και αποτελείται από διάφορα μουσεία, συναυλιακούς χώρους, καθώς και ένα τεράστιο ενυδρείο (το μεγαλύτερο της Ευρώπης), που δεν πρόλαβα να επισκεφτώ, αλλά το κρατάω για το επόμενο ταξίδι.

Πάμε τώρα και στο φαγητό. Καλύψαμε ήδη τη horchata, τα αλλαντικά και τα τυριά. Τι άλλο πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε; Πρώτα απ’ όλα, τους περίφημους λωτούς της ποικιλίας Rojo Brillante - που σημαίνει έντονο κόκκινο, και πράγματι είναι μια ποικιλία πιο κοκκινωπή σε σχέση με άλλους λωτούς. Ο λωτός ήταν και το επίκεντρο του ταξιδιού μου, αφού επισκέφτηκα τη Βαλένθια στο πλαίσιο μιας δημοσιογραφικής αποστολής, προσκεκλημένη από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Mediterranean Combo, που προωθεί προϊόντα ΠΟΠ. Στα εστιατόρια της πόλης, θα βρείτε τους λωτούς σε διάφορα πιάτα, αλμυρά και γλυκά, από σαλάτες μέχρι επιδόρπια.

Προφανώς, δεν γίνεται να φύγετε χωρίς να φάτε και την ξακουστή paella valenciana. Το πιάτο-αποκάλυψη, όμως, ήταν για μένα το λιγότερο γνωστό arroz a banda. Είναι το πιάτο των ψαράδων, και είναι ρύζι που μαγειρεύεται μέσα στον ζωμό από τα ψάρια και τα θαλασσινά που έχουν βράσει για άλλες χρήσεις. Γενικώς, αναζητήστε όπου μπορείτε πιάτα με ψαρικά και θαλασσινά - σίγουρα θα φάτε καλά. Τέλος, η Ισπανία δεν φημίζεται για τη ζαχαροπλαστική της, όμως, σίγουρα μην παραλείψετε να δοκιμάσετε churros και bunuelos! Κάθε δεύτερο στενό θα βρείτε μια bunueleria και αν τα φάτε φρεσκοτηγανισμένα και ζεστά, είναι πεντανόστιμα!

Συνοψίζοντας, η Βαλένθια χορταίνει γενναιόδωρα και το μάτι και το στομάχι - θα ξανάρθω σίγουρα.

Υ.Γ. Δείτε σχετικά άρθρα: