Σοκολατάκια με ρούμι και σταφίδες προς τιμήν του Διονύσιου Σολωμού
Η σημερινή μας συνταγή είναι αφιερωμένη στον εθνικό μας ποιητή, Διονύσιο Σολωμό, με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821.
Η συμπλήρωση της δεύτερης εκατονταετίας από την έναρξη της επανάστασης είναι ένα εξαιρετικά συγκινητικό και ιδιαίτερα φορτισμένο συναισθηματικά γεγονός, το οποίο ήθελα εδώ και καιρό να βρω έναν τρόπο να γιορτάσω και να τιμήσω μέσα από το blog μας.
Η ιδέα, οφείλω να πω, πως ήρθε από τους γονείς μου. Ο πατέρας μου, Δημήτρης Αναγνωστής, εξέδωσε πρόσφατα ένα βιβλίο με τίτλο Η ψυχανάλυση στη λογοτεχνία - Ένα παράδειγμα: ο Διονύσιος Σολωμός, σε συνεργασία με το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών. Για τη συγγραφή του πραγματοποίησε, μαζί με τη μητέρα μου, Μάγδα Αναγνωστή, έρευνα αρκετών ετών πάνω στα γραπτά και τις βιογραφίες του Σολωμού. Μελετώντας τις επιστολές του, συγκεκριμένα, προέκυψαν κάποια εξαιρετικά ενδιαφέροντα στοιχεία για την προσωπική ζωή και τις προτιμήσεις του Σολωμού, τα οποία μας έδωσαν την ιδέα να δημιουργήσουμε αυτά τα σοκολατάκια προς τιμήν του.
Συγκεκριμένα, από τις επιστολές του προκύπτει ότι πρώτον, είχε ιδιαίτερη αδυναμία στη σοκολάτα και δεύτερον, ότι απολάμβανε να πίνει ρούμι. Σε αυτά τα δύο στοιχεία ήρθε να προστεθεί η πληροφορία ότι ο αδερφός του Σολωμού ήταν καλλιεργητής σταφίδας, στη Ζάκυνθο, ένα προϊόν πολύ σημαντικό για το νησί, αφού εξαγόταν κυρίως στην Αγγλία.
Φυσικά, την περίοδο εκείνη, η σοκολάτα δεν χρησιμοποιούνταν ακόμα στη ζαχαροπλαστική και ακόμα συνηθιζόταν να καταναλώνεται ως ρόφημα. Ωστόσο, πήραμε την πρωτοβουλία να κάνουμε αυτό τον αναχρονισμό. Δημιουργήσαμε, λοιπόν, σοκολατάκια με ρούμι και σταφίδες και τα τοποθετήσαμε σε ένα ατμοσφαιρικό σκηνικό εποχής.
Ας φανταστούμε, λοιπόν, πως κάποιος μελετητής του έργου του Σολωμού, μερικές δεκαετίες μετά τον θάνατό του, κάθεται στο γραφείο του και διαβάζει την ποίηση και τις επιστολές του, απολαμβάνοντας ένα ποτήρι ρούμι και μερικά σοκολατάκια.
Κλείνοντας, θέλω να πω πως είναι πραγματικά παράξενη συγκυρία να γιορτάζουμε μια τέτοια επέτειο καταμεσής μιας παγκόσμιας πανδημίας, πράγμα που δυστυχώς μας στέρησε τη δυνατότητα εορτασμών, εκθέσεων, περιηγήσεων και τόσων άλλων πραγμάτων που είχαν σχεδιαστεί από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς κάθε μεγέθους, για τα οποία σίγουρα ανυπομονούσαμε. Ίσως σε κάποιους η απώλεια αυτή να ακούγεται μικρή, τη στιγμή που όχι μόνο η χώρα μας, αλλά και ολόκληρος ο πλανήτης, έχει στερηθεί πολύ περισσότερα εδώ και παραπάνω από έναν χρόνο. Θα κλείσω, όμως, με έναν αισιόδοξο στίχο του σπουδαίου Σολωμού, που πιστεύω πως ταιριάζει απόλυτα στην περίσταση:
Χαρές και πλούτη να χαθούν, και τα βασίλεια, κι όλα,
τίποτε δεν είναι, αν στητή μέν’ η ψυχή κι ολόρθη.
Υλικά:
Για περίπου 25 σοκολατάκια
Για τα σοκολατάκια:
150 μλ κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά
200 γρ μαύρη σοκολάτα
1 1/2 κτσ ρούμι (ή όσο θέλουμε)
25 γρ σταφίδες
Για την επικάλυψη:
200 γρ μαύρη σοκολάτα
1 κτσ λάδι
Μέθοδος:
Για τα σοκολατάκια:
Τεμαχίζουμε τη σοκολάτα και την τοποθετούμε σε ένα μπολ.
Βάζουμε τηνκρέμα να ζεσταθεί σε ένα κατσαρολάκι ή στον φούρνο μικροκυμάτων.
Μόλις πάρει βράση, τη χύνουμε πάνω στη σοκολάτα.
Περιμένουμε 3-4 λεπτά και έπειτα ανακατεύουμε με μια σπάτουλα, με κυκλικές κινήσεις, ώσπου να έχουμε μια λεία γκανάς.
Προσθέτουμε το ρούμι και τις σταφίδες και ανακατεύουμε ώσπου να ενσωματωθούν.
Τοποθετούμε το μπολ στο ψυγείο για 2 ώρες, ώσπου η γκανάς να σφίξει τόσο που να πλάθεται.
Στρώνουμε ένα ταψάκι με αντικολλητικό χαρτί.
Πλάθουμε μπαλίτσες με την γκανάς και τις τοποθετούμε μέσα στο ταψάκι.
Βάζουμε το ταψάκι στο ψυγείο για τουλάχιστον 1 ώρα.
Για την επικάλυψη:
Λιώνουμε τη σοκολάτα σε μπεν μαρί ή στον φούρνο μικροκυμάτων.
Προσθέτουμε το λάδι και ανακατεύουμε.
Με τη βοήθεια ενός πηρουνιού, βυθίζουμε τα σοκολατάκια ένα-ένα μέσα στη λιωμένη σοκολάτα, τα ανακατεύουμε ώστε να καλυφθούν καλά, τα στραγγίζουμε ώστε να πέσει η περιττή σοκολάτα και τα τοποθετούμε ξανά πάνω στο αντικολλητικό χαρτί, ώσπου να στερεοποιηθεί η σοκολάτα.
Φυλάμε τα σοκολατάκια στο ψυγείο, σε δοχείο που κλείνει αεροστεγώς. Αν θέλουμε, μπορούμε να τα τυλίξουμε σε ασημόχαρτο.
Οι πηγές μας:
Τα παρακάτω αποσπάσματα προέρχονται από το βιβλίο Η ψυχανάλυση στη λογοτεχνία, Ένα παράδειγμα: Διονύσιος Σολωμός του Δρα Δημήτρη Χ. Αναγνωστή. Το βιβλίο εκδόθηκε το 2021 από το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών (Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία) στο πλαίσιο των εορτασμών της εθνικής επετείου και διατίθεται προς πώληση στο φυσικό και το ηλεκτρονικό κατάστημά του.
Στον Σολωμό άρεσε πολύ η σοκολάτα, ρόφημα εξωτικό και πανάκριβο την εποχή αυτή, και δυσεύρετο στη Ζάκυνθο. Και τότε αλλά και αργότερα, όταν έστελνε στη νύφη του Ελένη σοκολάτα από την Κέρκυρα. Γράφει σε μία από τις επιστολές του στα Ελληνικά στον φίλο του ΔεΡώσση: “Πες μου πόση σοκολάτα μπορείς να μου πουλήσεις; So che tu fai ora il mercante [ξέρω ότι τώρα κάνεις τον έμπορο]” (επιστολή αρ. 29, φθινόπωρο 1825).
Στις 6 Ιουλίου 1833 επιστρέφει στην Κέρκυρα και γράφει αμέσως στον αδερφό του Μίμη. Ταυτόχρονα, στέλνει δύο κιβώτια με δώρα για φίλους στη Ζάκυνθο και μαζί σοκολάτα για τη νύφη του Ελένη “και για τις ανεψούλες τα καπελάκια, είκοσι πήχες γαλάζιο ατλάζι και εικοσιδύο πεπίν τριανταφυλλί και δύο ποδιές. Αν τύχει και δεν ευχαριστηθούν μ’ αυτά, κοίταξε να μου πεις με ποιον τρόπο θα το καταφέρουμε κι εγώ θα προσπαθήσω να ευχαριστηθούν τ’ αγαπημένα αυτά πλάσματα. (επιστολή αρ. 7, Ιούλιος 1833)
Παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1827, επιστρέφει στο σπίτι του μαζί με τον υπηρέτη του Λάμπρο και πέφτουν πάνω σε έναν σωματώδη Άγγλο στρατιωτικό που τους κατατρόμαξε. Ο Σολωμός σε επιστολή του σε φίλο του γράφει σχετικά, “Ευτυχώς ο Λάμπρος κουβαλούσε κάτω απ’ τη μασχάλη του την μποτίλια το ρούμι, που την άρπαξα και ήπια ένα-δυο γερές ρουφηξιές στην υγειά μου και την υγειά τη δική σας.” (σελ. 115, Επιστολή αρ. 35, 1827.)
Οι επιστολές του Διονύσιου Σολωμού προέρχονται από το βιβλίο Αλληλογραφία (Λίνος Πολίτης, Εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα, 1991). Από εκεί αντλήσαμε και τα παρακάτω αποσπάσματα:
"Είχαμε ξεχωρίσει για σένα και κάμποση σταφίδα, ύστερα όμως συλλογίστηκα πως δεν θα ήξερες τι να την κάνεις και πως θα ήταν καλύτερα να σου στέλνουμε πότε-πότε παξιμάδια, γι αυτό και δεν σου τη στέλνω. Αν όμως ήθελες να κάνεις δώρο σε κανέναν από τους φίλους σου, γράψε μου και θα σου στείλω ένα βαρέλι από εκείνην που κράτησα για το σπίτι. (Επιστολή Β5 από τον Δημήτριο, 18 Σεπτεμβρίου 1832, Σελ.491)
"Αυτή τη στιγμή θα έχεις μάθει την εξευτελιστική τιμή της σταφίδας, 17 τάληρα, και μπορείς να φανταστείς τη θλίψη ολωνών και την απελπισία όλης της χώρας" (Επιστολή Β5 από τον Δημήτριο, 18 Σεπτεμβρίου 1832, Σελ.492)
"Η ξερή (κορινθιακή) σταφίδα ήταν ένα από τα σημαντικότερα προϊόντα της Ζακύνθου, όπως και όλης της περιοχής της ΒΔ Πελοποννήσου, και η εμπορία της και η εξαγωγή της στο εξωτερικό σημαντικό στοιχείο της οικονομικής ζωής του νησιού". (Σχόλια στην επιστολή Β5 από τον Λίνο Πολίτη, Σελ. 495 - 60.)
Ο στίχος στο τέλος του άρθρου μας προέρχεται από το ποίημα του Διονύσιου Σολωμού με τίτλο “Η Ελληνίδα μητέρα” (La Madre Greca, Ιταλικά ποιήματα, μετάφραση Γεώργιου Καλοσγούρου, εκδ. Ελευθερουδάκη, Αθήνα 1921.)
Rum and raisin chocolates in honour of our national poet, Dionysios Solomos
Today’s recipe is dedicated to our national poet, Dionysios Solomos, and it was created for the bicentennial of the 1821 Greek revolution of independence.
Witnessing the historical moment of reaching 200 years since the revolution is a very moving and emotional event and I have been wanting for a long time to find my own way to honour it through our blog.
The idea, I must say, came from my parents. My father, Dimitrios Anagnostis, recently published a book called Psychoanalysis in Literature - An example: Dionysios Solomos, in collaboration with the Museum of the City of Athens. For the book, he did, together with my mother, Magda Anagnosti, a thorough research of several years on Solomos’s writings and biographies. Whilst studying his personal correspondence, specifically, some particularly interesting evidence came up, about Solomos’s life and personal preferences. These gave us the idea to create this post.
Specifically, in Solomos’s letters we can read that, firstly, he had quite a soft spot for chocolate and secondly, he enjoyed drinking rum. Added to these two leads, to use a police investigator’s term, came a third element: Solomos’s brother, Dimitrios or Mimis, was a producer of raisins. In the island of Zakynthos (Zante) this was a very important product. It was exported mainly to England and Zakynthos’s economy depended largely on it at the time.
Of course, during Solomos’s time, chocolate wasn’t used in pastry yet and it was mainly consumed as a hot beverage. However, we took the initiative to make this intentional misplacement and created rum and raisin chocolates, which we set within an atmospheric period scene.
So let’s imagine that a scholar is studying Solomos’s work, a few decades after his death. Picture him sitting at his desk, reading Solomos’s poetry and letters, enjoying a glass of rum and some chocolates.
Closing, I wanted to say that it’s a really strange thing to celebrate such an anniversary amidst a global pandemic. It unfortunately deprived us of the opportunity to have official celebrations, exhibitions, presentations, lectures and many other events that had been planned by the public and private organisations of every possible size. We were all looking forward to this so much. You probably think that this is such a small loss compared to what our country and our entire planet has been deprived of in total, for more than a year now. I will however, close, with an optimistic quote by the great Solomos, which I think is perfect for the occasion:
Even if joys and wealth and kingdoms are lost,
that’s nothing, if the soul still stands upright and whole.
Ingredients:
For about 25 chocolates:
For the chocolates:
150 ml double cream
200 g dark chocolate
1 1/2 tbsp rum (or more)
25 g raisins
For the coating:
200 g dark chocolate
1 tbsp oil
Method:
For the chocolates:
Chop up the chocolate and place it in a big bowl.
Heat the cream in a pot or in the microwave.
When it boils, pour it on the chocolate.
Wait 3-4 minutes and then start mixing it with a spatula, until you have a smooth ganache.
Add the rum and raisins and mix until incorporated.
Place the bowl in the fridge for 2 hours, until the ganache is so stiff that you can shape it into balls.
Lay a tray with baking paper.
Shape balls with the ganache and place them on the paper.
Place the paper in the fridge for at least 1 hour.
For the coating:
Melt the chocolate in a bain marie or in the microwave.
Add the oil and mix.
With a fork, dip the chocolates in the melted chocolate, mix well so that they are properly coated, shake gently so that the excess chocolate falls off and place them again on the tray, until the chocolate solidifies.
Keep the chocolates in the fridge, in an airtight container. If you want, you can wrap them in individual foil wrappers.