“Πότε είναι ο γάμος; Προλαβαίνω να ραφτώ;” λέγανε οι κυρίες παλιά, τότε που το να φτιάξεις ένα χειροποίητο φόρεμα στη μοδίστρα ήταν πολύ πιο διαδεδομένο από το να αγοράσεις prêt-à-porter. Οι γυναίκες τότε αγόραζαν περιοδικά μόδας και πατρόν και “ξεσήκωναν” τα μοντελάκια που τους έκαναν κλικ. Τα έδειχναν στη μοδίστρα, διάλεγαν υφάσματα, και πολλές φορές έφτιαχναν το ίδιο φόρεμα ξανά και ξανά σε άλλο ύφασμα όταν έβρισκαν ένα σχέδιο που τις κολακεύει ιδιαίτερα ή που τις βόλευε στην καθημερινότητά τους.

Η μοδίστρα, όπως βλέπουμε συχνά σε παλιές κι αγαπημένες ελληνικές ταινίες του ‘60 σαν την “Παριζιάνα” με τη Ρένα Βλαχοπούλου, ήταν και ένα μέρος για κοινωνικοποίηση. Εκεί συναντούσαν φίλες και γειτόνισσες και άκουγαν τα κουτσομπολιά της γειτονιάς από τη μοδίστρα, η οποία τελούσε ενίοτε και χρέη ψυχολόγου ή εξομολογητή. Στην περιοχή όπου κατοικώ, που έχει πολύ ζωντανό χαρακτήρα “γειτονιάς”, η μοδίστρα όπου κάνω όλες τις μεταποιήσεις μου, συνεχίζει να παίζει αυτό το ρόλο. Η κυρία Ελένη και οι δύο αδερφές της έχουν ένα μαγαζί σε περίοπτη θέση, κοντά σε πλατεία και με πολλά άλλα μαγαζάκια να το περιστοιχίζουν. Έχουν μεγάλη βιτρίνα και κρατούν όλη μέρα την πόρτα ανοιχτή. Όποιος περνά τις χαιρετά είτε από μακριά είτε μπαίνοντας για μια καλησπέρα και ενίοτε σε σταμπάρουν και μόνες τους από το απέναντι πεζοδρόμιο και σε φωνάζουν μέσα για να τους πεις τα νέα σου. Εκείνες ανέλαβαν πριν μερικά χρόνια να φέρουν στα μέτρα μου το υπέροχο vintage 1950s νυφικό μου, μαντάροντας με υπομονή τις τρύπες στη δαντέλα και περνώντας του καινούργια κουμπιά. Όποτε προβάρω κάποιο ρούχο, τις ακούω πάντοτε να σχολιάζουν -πάντα καλοπροαίρετα, με αυτό το old school ευχάριστο κουτσομπολιό- γνωστούς και αγνώστους τους.

Στη μοντέρνα εκδοχή του ρόλου της μοδίστρας, η Βιβέτα Στρατηγού, η αγαπημένη μου La Cocotte, αναλαμβάνει να σχεδιάσει και να σου ράψει from scratch φορέματα στα μέτρα σου, σε vintage ύφος, όπως τα έχεις ονειρευτεί. Μπορείς να αγοράσεις εσύ το ύφασμα που θέλεις και να της το πας, ή να επιλέξεις από τα δείγματά της. Έχει μεγάλη αδυναμία στα 50ς και τα 60ς, όπως κι εγώ, αλλά δεν σνομπάρει καμία από τις περασμένες δεκαετίες και στο ρεπερτόριό της θα βρεις ακόμα και ρούχα εμπνευσμένα από τη βικτωριανή εποχή. Αντίστοιχα, βέβαια, μπορείτε να βρείτε και άλλους δημιουργούς, που να ταιριάζουν στη δική σας αισθητική.

Και γιατί όλα αυτά είναι πολύ καλή ιδέα;

Θα έχεις ένα φόρεμα μοναδικό: ένα φόρεμα που θα είναι ραμμένο έτσι ώστε να ταιριάζει στο σώμα σου σαν γάντι, στο χρώμα, το ύφασμα και το κόψιμο που θέλεις. Έτσι ώστε να “κουμπώνει” (see what I did there?) ακριβώς με τη δική σου αισθητική, ως και την τελευταία του πινελιά.
Σχέση ποιότητας-τιμής: οι περισσότεροι άνθρωποι φαντάζονται ότι το κόστος για κάτι τέτοιο είναι απλησίαστο. Δεν είναι! Με την τιμή που θα πληρώσεις, ας πούμε, για ένα βραδινό χειροποίητο φόρεμα από αληθινό σατέν ή βελούδο, στα καταστήματα-αλυσίδες δεν αγοράζεις ούτε πολυεστέρα.
Στηρίζεις τις μικρές επιχειρήσεις: Και δεν είναι μόνο η μοδίστρα, αλλά και οι υφασματάδες, Αλήθεια, έχετε κάνει ποτέ βόλτα στα υφασματάδικα της οδού Καλαμιώτου και πέριξ; Είναι σκέτη απόλαυση, μπορεί να ξεχαστείς για ώρες. Ζητήστε να πάτε και στα υπόγειά τους: εκεί, μπορείτε να βρείτε πραγματικούς θησαυρούς για πενταροδεκάρες, ανάμεσα στα κομμάτια από παλιά τόπια που έχουν ξεμείνει. Μην ξεχνάτε άλλωστε, ότι για να φτιάξετε ένα φόρεμα δεν χρειάζεστε πάνω από δύο-δυόμισι μέτρα! Το φόρεμα της 1ης φωτογραφίας είναι φτιαγμένο από ένα τέτοιο, παλιό ρετάλι από ύφασμα ζωγραφισμένο στο χέρι με φτερά παγωνιού.
Μπορείς να δημιουργήσεις προσιτή πολυτέλεια, “κλέβοντας” ιδέες από ρούχα υψηλής ραπτικής που δεν σε παίρνει οικονομικά να αγοράσεις, όπως το απίθανο ντεκολτέ με “μύτες” που “ξεσηκώσαμε” με τη Βιβέτα από ένα 50s φόρεμα Dior που βρήκα στο Pinterest (φωτό 2).
Μπορείς να αδυνατίζεις και να παχαίνεις και το φόρεμα δεν πάει χαμένο! Και ενώ μπορείς να στενέψεις εύκολα ένα ρούχο, το αντίθετο δεν γίνεται εύκολα με τα φορέματα του εμπορίου. Όταν, όμως, ράβεις ένα φόρεμα, πάντοτε αφήνεις μερικούς πόντους περιθώριο στο ύφασμα, ώστε να μπορείς, αν χρειαστεί, να το φαρδύνεις.

Η φωτογράφιση πραγματοποιήθηκε στοTearoom της Madame Gâteaux

Κείμενο & Φωτογραφίες: Madame Gâteaux

Φορέματα: La Cocotte (Βιβέτα Στρατηγού)

Υ.Γ. Σχετικά άρθρα: